عشق ما مرده یا هنوز زندست ؟
کاش عشقمون همیشگی بود
گفت : وای به روزی که عشقمون عادتمون بشه .
گفتم : مگه میشه ؟ خیلی با هم فرق دارن !
عشق تک مضرابه ، ساز و آهنگه ، عادت نمیشه که !
عادت یعنی اعتیاد ، یعنی مریضی ، عشق آدمو میسازه
عادت خاکستریه، عشق طلاییه
عادت طعم نداره ، عشق وقتی میاد شیرینی میاره
عادت رو اگه ترک نکنی میمونه، از عشق غافل بشی ترکت میکنه
تنها چیزی که ازش میمونه طعم تلخ رفتنشه
ای کاش عشقمون هم مثل عادتامون همیشگی بودن
فریاد
فریاد نزن ای عاشق
من صدایت را درونقلب خود می شنوم
درد را در چهره ی عاشق تو
با ذهن خود می نگرم
فریاد نزن ای عاشق
فریاد نزن !
بی سبب نیست چنین فریادم
بی گناه در دام عشق افتادم
چه درست و چه غلط زندگیه
هم خودم هم تورو بر باد دادم
بی گناه در دام عشق افتادم
اگر احساسمو می فهمیدی
قلبتو دوباره می بخشیدی
لحظه ی پایان این دیدار را
روز آغازی دگر می دیدی
اگه بیهوده نمی ترسیدم
عشقو آن گونه که هست می دیدم
شاید این لحظه ی غمگین وداع
قلبمو دوباره می بخشیدم
کاش از این عشق نمی ترسیدم !
ما سزاواریم اگر گریانیم
این چنین خسته و سرگردانیم
ما که دانسته به دام افتادیم
چرا از عاشقی رو گردانیم ؟
وقتی پیمان دل و می بستیم
گفته بودیم فقط عاشق هستیم
ولی با عشق نگفتیم هرگز
از دو ایل نا برابر هستیم
از دو ایل نابرابر هستیم
نه گناهکاریم نه بی تقصیریم
منو تو بازیچه ی تقدیریم
هردو در بیراهه ی بی رحم عشق
با دل و احساس خود درگیریم
بیشتر از همیشه دوستت دارم
گرچه از عاشقی و عاشق شدن بیزارم
زیر آوار فرو ریخته ی عشق
از دلم چیزی نمونده که به تو بسپارم
تو که همدردی مرا یاری بده
به من عاشق امیدواری بده
اگر عشق با ما سر یاری نداشت
تو به من قول وفاداری بده !
تو به من قول وفاداری بده
dayanamam
yorgunum ozlemekten hayalini
ağlarım gözlerimde yaşlar seli
bir seni unutmadım yıllar dır
birde ben ağlarken gittiğin dır
dayanamam inan
dayanamam buna
unutamam bian
dokunamam sana
har canarım uğruna
aldırmadan zamana
diyemem dilim varmaz
diyemem elveda
*نمی تونم تحمل کنم*
خسته ام از انتظار خیالتو کشیدن
گریه می کنم تو چشام سیل اشکه
از طرفی سال هایی که تورو فراموش نکردم
از طرف دیگه وقتی من گریه می کردم و تو رفتی
نمی تونم تحمل کنم باور کن
نمی تونم اینو تحمل کنم
یه لحظه فراموش نمی کنم
که نمی تونم لمست کنم
نیاز دارم به تمام وجود تو
ولی زمان از دستم گرفت
نمی تونم بگم،زبون گفتنشو ندارم
نمی تونم بگم خداحافظ
birtanesisin
GÖKHAN ÖZEN BİRTANESİSİN
Hesapsızca kitapsızca, Bir çocuğun masum Sevinçleri gibi günahsızca Yalansızca, dolansızca, Seni sevdim ben delikanlıca Ağır oldu içimde ödettiğin bu hasret Nasıl dersin �unut�, hiç tanışmamış farzet
Unutmaya gücüm yok, sevgilim sen affet Gittiğin gün beni ölmüş farzet Ayrılamam can gibisin Ayrılamam herşeyimsin Terkediyorsan bilmelisin Sen bu kalbin, bir tanesisin!
یکدانه
بی حساب و کتاب
همچون خوشحالیهای معصوم بچه، بی گناه
بی دروغ و بی حیله
من تورا جوانمردانه دوست داشتم
این حسرتی که برمن نهادی سنگین شد
چگونه می گویی: فراموش کن، فرض کن هیچ آشنایی نبوده
نایی برای فراموش کردن ندارم، تو ببخش
روزی که رفتی مرا دیگر مرده حساب کن
نمی توانم جدا شوم همچون جان(من) هستی
نمی توانم جدا شوم همه چیزم هستی
اگر ترک می کنی مرا باید بدانی
تو یکدانه این قلب هستی
